เล็บมือนาง เป็นพืชที่อยู่ในวงศ์ Combretaceae ชื่อวิทยาศาสตร์ : Quisqualis indica L. ชื่อสามัญ : Rangoon creeper, Drunken sailor จัดเป็นไม้เลื้อยเถาขนาดกลาง เนื้อไม้แข็ง สามารถเลื้อยไปได้ไกลมากกว่า 10 เมตร เพราะฉะนั้นจึงควรสร้างร้านให้เลื้อยเกาะ เล็บมือนางมีดอกสีขาวเมื่อแรกบานแล้วจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีชมพูอ่อน ชมพูเข้มและกลายเป็นสีแดงเมื่อดอกใกล้โรย เป็นไม้ที่เติบโตได้เร็วในดินทุกชนิด ต้องการความชื้นปานกลางและต้องการแสงแดดเต็มวัน
ดอกเล็บมือนางมีกลิ่นหอมแรงในช่วงค่ำถึงเช้า ตาดอกออกตามซอกใบที่ปลายกิ่ง ออกดอกเป็นช่อ ช่อละ 10 - 20 ดอก ทยอยบานครั้งละ 3 - 6 ดอกในแต่ละช่อ กลีบดอกมีทั้งแบบดอกซ้อนและดอกลา สำหรับต้นที่บ้านเจ้าของบล็อกเป็นแบบดอกซ้อนค่ะ
ประโยชน์ทางภูมิทัศน์ของเล็บมือนางคือสามารถปลูกประดับซุ้มประตู รั้ว หรือปลูกตามทางเดิน ให้ดอกสวยงาม หอมเย็น ปลูกริมทะเลก็ได้เนื่องจากทนต่อสภาพแวดล้อมต่างๆได้ดี และทนต่อสภาพน้ำท่วมขัง
นอกจากปลูกเป็นไม้ประดับแล้ว เล็บมือนางยังมีประโยชน์ในด้านยาสมุนไพรอีกด้วยค่ะ สรรพคุณของเล็บมือนางคือ ใบ สามารถเอามาตำชโลมทาแผล ฝี แก้อาการปวดศีรษะ แก้ไข้ / ต้น ใช้เป็นยาแก้ไอ / ราก ใช้เป็นยาถ่ายพยาธิ / เมล็ด ใช้เป็นยาขับพยาธิตัวกลม และพยาธิเส้นด้ายในเด็ก
เป็นอย่างไรกันบ้างคะ เรื่องราวของ "เล็บมือนางข้างรั้ว" นอกจากจะสวยงามและมีกลิ่นหอมแล้ว ไม้ไทยๆต้นนี้ยังมีคุณประโยชน์อีกมากมายที่คาดไม่ถึงเลย ใช่มั๊ยคะ นึกอยากหามาปลูกกันบ้างไหมเอ่ย การชยายพันธุ์เล็บมือนางไม่ยากเลยค่ะ สามารถทำได้ง่ายๆด้วยวิธีปักชำกิ่ง สำหรับบล็อกนี้ก็คงฝากไว้เพียงเท่านี้ค่ะ กลับมาพบกันใหม่บล็อกหน้า ขอบคุณและสวัสดีค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น