น้ำพริกมะอึก

พูดถึง"มะอึก" แล้ว ปัจจุบันนี้จะยังมีใครรู้จักอีกบ้างหนอ  สมัยก่อนตอนที่เจ้าของบล็อกยังเด็กและยังอยู่ที่บ้านในชนบท  จำได้ว่าแทบทุกบ้านจะปลูกมะอึกไว้เป็นพืชสวนครัว  ชาวปักษ์ใต้นิยมนำมะอึกมาแกงส้ม  ถ้าจะให้อร่อยก็ต้องแกงกับปลาหมอตัวอ้วนๆ   หรือไม่ก็ใช้มะอึกมาตำน้ำพริกเนื่องจากมะอึกสุกจะมีรสเปรี้ยวเล็กน้อย  ปัจจุบ้นนี้ไม่ค่อยจะมีแล้วยิ่งเป็นตลาดในเมืองยิ่งหายากมาก นานๆจึงจะได้เห็นสักที  หลายวันก่อนน้องสาวไปเจอที่ตลาดนัดใกล้บ้าน   หิ้วกลับมา 1 จาน  เห็นแล้วนึกอยากกินข้าวสวยร้อนๆคลุกน้ำพริกมะอึกค่ะ

เครื่องปรุง

มะอึกประมาณ  20  ลูก , กระเทียม  2 - 3  กลีบ , พริกขี้หนู  10 - 12 เม็ด (แล้วแต่ชอบเผ็ดมาก เผ็ดน้อย) , กะปิ  1  ช้อนโต๊ะ , น้ำตาลทราย   1  ช้อนชา , น้ำปลาดี , ผักสดตามชอบ 

วิธีทำ 

ผักสด แช่น้ำไว้สักหนึ่งชั่วโมงแล้วล้างให้สะอาด 

นำมะอึกมาขูดขนออกให้หมด ล้างให้สะอาด ซอยบางๆ พักไว้ก่อน  (อย่าล้างมะอึกก่อนที่จะขูดขนออกนะคะ เพราะจะทำให้ขูดยากมาก ถ้าจะขูดขนมะอึกให้เสร็จเร็วๆ  ตอนเด็กๆเคยเห็นแม่เอามะอึกไปถูกับกาบมะพร้าว จะช่วยให้ขูดขนมะอึกได้เร็วและสะอาดมากค่ะ) 

กระเทียมแกะเปลือกออก ล้างให้สะอาดพร้อมกับพริกขี้หนู ใส่ลงไปในครก  ตำพอหยาบๆ ใส่กะปิลงไปตำให้ส่วนผสมทั้งหมดเข้ากันดี  จากนั้นใส่มะอึกพระเอกของเราลงไป ตำให้มะอึกช้ำให้มากที่สุด  ตอนนี้ตำเบาๆนะคะ อย่าแรงมากเดี๋ยวจะกระเด็นเข้าตา 

จากนั้นชิมรสดูให้ออกรสเปรี้ยว เค็ม ถ้าชอบหวานด้วยเติมน้ำตาลทรายได้ค่ะ  และถ้ายังเปรี้ยวไม่พอก็บีบมะนาวลงไปซักซีกก็ได้เช่นกัน เจ้าของบล็อกใส่น้ำตาลทรายลงไป  1  ช้อนชากับมะนาวอีก  1  ซีก  น้ำปลาดี  1  ช้อนโต๊ะ เพราะกะปิไม่ค่อยเค็ม  ปรุงรสจนได้ที่แล้วตักใส่ถ้วยเสิร์ฟได้เลยค่ะ  และถ้าจะให้อร่อยเลิศ  เมื่อตักน้ำพริกออกจากครกแล้ว เจ้าของบล็อกชอบตักเข้าสวยร้อนๆใส่ลงไปคลุกในครกแล้วตักใส่จาน   ทำแบบนี้ช่วยให้เจริญอาหารพอๆกับเวลาที่เอาข้าวลงไปคลุกในกระทะหลังจากผัดเผ็ด ผัดกระเพราะ ฯ นั่นหละค่ะ 

เป็นไงคะ น้ำพริกมะอึก  ไม่ยากเลยใช่ไหมคะ  มะอึกนอกจากจะใช้ปรุงอาหารแล้วยังมีสรรพคุณทางยาคือ ผล ใช้แก้ไอ ลดเสมหะ   ใบ ใช้พอกแก้คัน    ราก ใช้แก้ปวด  แก้ไข้ พอกแก้คัน  และเมล็ด  ใช้แก้ปวดฟันได้ด้วยค่ะ  มีประโยชน์มากขนาดนี้ถ้าบ้านใครพอจะมีพท้นที่ข้างๆบ้าน  ลองหามะอึกมาปลูกไว้สักต้นสองต้นนะคะ  มะอึกปลูกง่ายมาก แค่เมล็ดร่วงลงพื้นยังสามารถงอกเป็นต้นใหม่ได้เลยค่ะ

สำหรับบล็อกนี้ก็คงต้องลาไปเพียงเท่านี้ก่อนนะคะ  กลับมาพบกันใหม่คราวหน้า  สวัสดีค่ะ

กะปิคั่ว สูตรอาหารง่ายๆ อร่อยและประหยัด

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ  กลับมาพบกันใหม่อีกครั้งแล้วนะคะ   วันนี้เจ้าของบล็อกมีเมนูง่ายๆและประหยัดมาฝาก แถมอร่อยด้วยมาฝากให้เพื่อนๆลองทำกันดู   เจ้าของบล็อกได้สูตรนี้มาจากพี่คนหนึ่งที่ จ.สงขลา  เห็นเขาทำมากินที่ที่ทำงาน ลองชิมดู ก็อื้ม! อร่อยดี   เลยเอ่ยขอสูตรจากพี่เขามาลองทำบ้าง  มีสูตรกะปิคั่วสูตรนี้ไว้ไม่เสียหลายค่ะ  ยามขัดสนและเบื่ออาหาร เมนูนี้ช่วยให้รอดตายมาหลายครั้งแล้ว อิอิ  ไปดูเครื่องปรุงและวิธีทำกันเลยค่ะ

เครื่องปรุง

กะปิ                                                                  1    ช้อนโต๊ะ 

ไข่ไก่หรือไข่เป็ด                                                2    ฟอง

พริกชี้ฟ้าเม็ดเล็ก                                        10-15    เม็ด

หอมแดง                                                           3    หัว

ตะไคร้                                                              2     ต้น

พริกชี้ฟ้าเม็ดใหญ่ สีเขียว แดง  อย่างละ                1  เม็ด

น้ำปลาดี  น้ำตาลทราย  น้ำมันสำหรับทอด

ผักทุกชนิดล้างน้ำให้สะอาด  หอมแดงปอกเปลือกออกล้างให้สะอาดแล้วซอยบางๆ  ใบมะกรูดหั่นฝอย  ตะไคร้ซอยบางๆ  พริกชี้ฟ้าเม็ดเล็กหั่นตามภาพ  พริกชี้ฟ้าเม็ดใหญ่หั่นแฉลบ

ตอกไข่ใส่ชาม  ใส่เครื่องปรุงทุกอย่างลงไปในชาม (อย่าลืมเหลือใบมะกรูดหั่นฝอยกับพริกชี้ฟ้าเม็ดใหญ่ที่หั่นแล้วไว้เล็กน้อยนะคะ  เอาไว้โรยหน้า)  ใช้ซ่อมตีไข่และส่วนผสมทุกอย่างให้เข้ากันดี  ดูให้กะปิละลายให้หมดนะคะ  เพราะถ้ายังเป็นก้อนอยู่เวลาเคี้ยวโดนจะเค็มค่ะ เมื่อส่วนผสมทุกอย่างเข้ากันดีแล้ว  ลองเอานิ้วแตะๆมาชิมดูให้รสออกเค็มเล็กน้อย  ถ้าชอบหวานปะแล่มๆเติมน้ำตาลทรายลงไปได้ค่ะ  แต่ควรให้มีรสเค็มนำ  ถ้าเติมน้ำตาลทรายลงไปใช้ซ่อมคนให้น้ำตาลละลายดีเสียก่อน ค่อยเอาลงคั่ว เวลาชิมรสอย่าให้เค็มจัดค่ะ  เพราะอาหารที่มีลักษณะแห้งๆแบบนี้รสจะเค็มขึ้นอีกเมื่อปรุงเสร็จ   จากนั้นก็เอากระทะตั้งไฟ  ใส่น้ำมันลงไป   เมื่อน้ำมันร้อนดีแล้ว  เทส่วนผสมในชามลงไปในกระทะ  รอจนไข่เริ่มสุกและเริ่มจับตัวเป็นแผ่นก็ใช้ทัพพีคนเร็วๆเลยค่ะ  พอน้ำเริ่มแห้งก็คั่วไปเรื่อยๆจนแห้งได้ที่เหมือนในภาพที่ 4   ปิดไฟแล้วตักใส่จานได้เลยค่ะ

ตักใส่จาน  โรยหน้าให้สวยงามด้วยใบมะกรูดหั่นฝอยและพริกชี้ฟ้าหั่นแฉลบ   รับประทานกับข้าวสวยร้อนๆ หรือ มีผัดสดแกล้มด้วยก็จะได้คุณค่าทางอาหารครบ 5 หมู่ค่ะ

ก่อนจากกันมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเกี่ยวกับกะปิมาฝากกันด้วยค่ะ 

- กะปิช่วยบำรุงกระดูกเนื่องจากมีแคลเชี่ยมอยู่มาก แคลเซี่ยมในกะปิจะถูกปลดปล่อยออกมา เมื่อผ่านความร้อน

- กะปิมีวิตามินบี 12   ช่วยป้องกันการเกิดโรคโลหิตจาง

- การบริโภคกะปิที่ผ่านความร้อนช่วยป้องกันโรคฟันผุ

-  มีน้ำมันโอเมก้า 3 ชนิดเดียวกับที่อยู่ในปลาน้ำลึก ซึ่งน้ำมันชนิดนี้จัดเป็นไขมันชนิดดี

- มีวิตามินดี ที่ช่วยให้กระดูกแข็งแรง ช่วยคลายเครียดและทำให้อารมณ์แจ่มใส

- น้ำมันโอเมก้า 3 ในกะปิลดการอุดตันของไขมันในเส้นเลือด ทำให้ไม่มีอาการเลือดหนืด ป้องกันลิ่มเลือดอุดตัน  น้ำมันโอเมก้า 3  ช่วยทำให้สมองไม่เฉื่อยชา บำรุงประสาท และช่วยป้องกันโรคหัวใจอีกด้วย  

การเลือกซื้อกะปิ ควรเลือกที่มีชมพูหม่นๆ หรือที่เรียกว่า "สีกะปิ" และควรเลือกซื้อกะปิที่มีเนื้อหยาบ มีจุดดำๆ เล็กๆ  หรือชิ้นส่วนของเปลือกกุ้งปะปนอยู่  ซึ่งจุดดำๆ เล็กๆเหล่านั้นก็คือตาของ"กุ้งเคย" เป็นกุ้งตัวเล็กๆที่นำมาทำกะปินั่นเอง  ไม่ควรเลือกซื้อกะปิที่บดจนละเอียดยิบและมีสีดำคล้ำๆ เพราะส่วนใหญ่กะปิเหล่านี้จะมีปลาปนอยู่ด้วย  นอกจากจะทำให้สีของอาหารไม่สวยแล้ว อาจจะมีกลิ่นคาวและมีรสเค็มจัด

สำหรับบล็อกนี้ก็คงต้องลากันเพียงเท่านี้นะคะ  ขอบคุณที่แวะมาชมค่ะ กลับมาพบกันใหม่คราวหน้า  สวัสดีค่ะ

แกงเผ็ดหัวลูกตาลอ่อนกับหมูย่าง

ประมาณช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเดือนเมษายน แถวบ้านเจ้าของบล็อกจะมีลูกตาลออกมาเยอะค่ะ นอกจากจะนำเนื้อลูกตาลอ่อนมารับประทานสดแล้ว   ทางภาคใต้ยังนิยมนำหัวลูกตาลอ่อนหรือภาษาถิ่นเรียกว่า"หัวโหนด" มาใช้ปรุงอาหารอีกด้วย อย่างเช่น ยำหัวโหนด แกงคั่วหัวโหนด ที่เจ้าของบล็อกจะนำเสนอในวันนี้ค่ะ

เครื่องปรุง

1.ลูกตาลอ่อน                                                       4    ลูก

2.หมูเนื้อแดงติดมันเล็กน้อย                                1/2    ก.ก.

3.มะพร้าวขูด                                                     1/2    ก.ก.

4.น้ำพริกแกงเผ็ด                                            1 1/2    ขีด

5.กะปิ                                                            1 1/2    ขีด        

6.พริกชี้ฟ้าเม็ดใหญ่ เขียว แดง  อย่างละ                   2    เม็ด             

7.ใบมะกรูด ตามชอบ

8.น้ำปลาดี

9.น้ำตาลทราย

10.น้ำมันสำหรับทอด (ถ้าไม่สะดวกที่จะย่างหมู ใช้ทอดแทนก็ได้ค่ะ)

ล้างเนื้อหมูให้สะอาด ถ้าชิ้นหนาเกินไปผ่าครึ่ง  เจ้าของบล็อกอยู่บ้านในเมืองไม่สะดวกที่จะก่อไฟย่างหมูค่ะ เลยใช้วิธีทอดแทน ให้กลิ่นหอมเหมือนกันแต่หากใช้วิธีย่างกลิ่นจะหอมกว่า  เอากระทะตั้งไฟให้ร้อนใส่น้ำมันลงไป  ใส่หมูลงไปทอดให้สุกเหลืองค่ะ

หั่นเนื้อหมูเป็นชิ้นๆ พอดีคำ  พักไว้ก่อน  จากนั้นก็คั้นกะทิโดยคั้นแบบแยกหัวกะทิ และหางกะทิค่ะ  คั้นครั้งแรกใช้น้ำประมาณ  1  1/2  ถ้วยตวง  ได้หัวกะทิแล้วใส่ชามพักไว้   คั้นครั้งที่สองและสามให้ได้หางกะทิประมาณ 2-3  ถ้วยตวง  ใส่หม้อที่จะใช้แกง  พักไว้ก่อน

วิธีเตรียมหัวลูกตาลอ่อน หรือ หัวโหนด  นำลูกตาลอ่อนมาแกะกลีบเลี้ยงที่แข็งๆออกใหหมด  จากนั้นใช้มีดปอกเปลือกตรงส่วนที่เป็นสีขาวออกค่ะ  จากนั้นใช้ปลายมีดแซะเอาจุกแข็งๆตรงหัวออกให้หมด

ใส่น้ำในกะละมัง  ใส่เกลือป่นลงไปประมาณ  1 ช้อนโต๊ะ  แล้วค่อยๆสับหัวลูกตาลตรงส่วนที่อ่อนให้เป็นชิ้นบางๆลงไปในอ่างน้ำที่ใส่เกลือไว้   สับไปจนถึงส่วนที่แก่ค่ะ  ส่วนเนื้อลูกตาลควักออกมาใส่ลงในแกงด้วย 

หัวลูกตาลอ่อน หรือหัวโหนดที่พร้อมที่จะแกง



ใบมะกรูด  พริกชี้ฟ้า ล้างน้ำให้สะอาด ใบมะกรูดฉีกเป็นใบเล็กๆ  พริกชี้ฟ้าหั่นแฉลบตามภาพ

เตรียมเครื่องปรุงพร้อมแล้วก็ลงมือแกงกันเลยค่ะ

เอาหม้อที่ใส่หางกะทิไว้ตั้งไฟ  พอเดือดนำน้ำพริกแกงและกะปิลงไปละลาย ปล่อยให้เดือดอีกครั้งจนน้ำแกงเริ่มมีกลิ่นหอม  ใส่หัวลูกตาลอ่อนกับหมูทอดลงไป  ก่อนใส่หัวลูกตาลอ่อนบีบให้สะเด็ดน้ำก่อนนะคะ  ไม่งั้นแกงจะมีน้ำมากเกินไปทำให้รสชาติจืดลงไปกว่าที่ควรจะเป็นค่ะ

ใส่หัวลูกตาลกับหมูทอดลงไปแล้ว รอให้เดือด  คนให้ทั่ว  จากนั้นจึงใส่หัวกะทิลงไป  คนอีกครั้ง  ชิมรสชาติดูให้ออกรสเผ็ด เค็ม หวานปะแล่มๆ  ถ้ารสชาติยังไม่ถูกใจสามารถเติมน้ำปลาดี กับน้ำตาลทรายเพิ่มได้  เจ้าของบล็อกเติมน้ำปลาลงไปอีก  2  ช้อนโต๊ะ  กับน้ำตาลทรายอีก  1  ช้อนโต๊ะ  ทั้งนี้การที่จะเติมน้ำปลาเพิ่มหรือไม่  ก็ขึ้นอยู่กับความเค็มของน้ำพริกแกงและกะปิค่ะ  เมื่อชิมรสถูกใจแล้ว ปล่อยให้เดือดอีกครั้งก็ปิดไฟได้เลย  อย่าปล่อยให้เดือดนานค่ะ  เพราะหัวกะทิจะแตกมัน  แล้วจะไม่อร่อย

ตักใส่ชามเสิร์ฟได้เลยค่ะ

สำหรับบล็กนี้ก็ลากันไปเพียงเท่านี้ก่อนนะคะ  ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาชม  สวัสดีค่ะ  ^_^

ส่งท้ายฤดูร้อนปีนี้ด้วยทริป "เที่ยวหาดแหลมโพธิ์กับหลานๆ"

24 มีนาคม 2556  พาหลานๆไปเล่นน้ำทะเลกันที่หาดแหลมโพธิ์ ต.พุมเรียง อ.ไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานีค่ะ  พุมเรียงเป็นชุมชนเก่าแก่ซึ่งประชากรส่วนใหญ่เป็นนับถือศาสนาอิสลาม และทำอาชีพทอผ้าไหม ผ้าไหมพุมเรียงเป็นสินค้าที่สร้างชื่อเสียงให้แก่ชุมชนเพราะเป็นผ้าไหมที่มีคุณภาพดี ทอแบบยกดิ้นเงินและดิ้นทอง ลวดลายสวยงามและมีความเป็นเอกลักษณ์ของชาวพุมเรียงเช่นลายราชวัตร ลายดอกโคม ลายดอกพิกุล ลายนพเก้า และลายยกเบ็ด

ที่ต.พุมเรียงมีชายทะเลที่น่าเที่ยวพักผ่อนคือหาดแหลมโพธิ์  สวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษา  มีร้านอาหารทะเลมีชื่อเสียงและน่าแวะไปชิมเช่นร้านพลับพลาซีฟู๊ด  ซึ่งอาหารทะเลที่นั่นสด อร่อย และที่หาดแหลมโพธิ์ยังมีหอยขาวที่หาได้ง่ายและนิยมรับประทานกันมากด้วย

วันนี้พาไปเที่ยวหาดแหลมโพธิ์กันนะคะ  ออกเดินทางจากบ้านกันตอนบ่ายสามกว่าๆ ตั้งใจจะไปเล่นน้ำกันที่บริเวณสวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษา แต่แดดร้อนมากจนหลานๆงอแง  ก็เลยขับรถเลยเข้าไปที่รุ่งอรุณรีสอร์ท  ซึ่งพอจะมีร่มไม้ให้นั่งพักเหนือ่ยบ้าง 

ชายหาดที่สวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติฯตอน 4 โมงเย็น ร้อนมาก ไม่ลงเล่นน้ำค่ะ เดี๋ยวค่อยกลับมาใหม่

ชายหาดแหลมโพธิ์ที่รุ่งอรุณรีสอร์ท หาดทรายที่นี่ไม่ค่อยขาวนักเพราะมีดินเลนปน จึงไม่ค่อยเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวค่ะ  แต่เจ้าของบล็อกชอบเพราะเงียบสงบดี คนไม่พลุกพล่าน

 

หลานสาวคนเล็ก น้องต้นอ้อ ^_^

คนนี้หลานสาวคนโต น้องต้นข้าว

เล่นกันหนุกหนาน

แดดแรงก็บ่ยั่นดอกค่า

คนนี้นางแบบซะ

กล้องจับคนนี้ได้มากที่สุดล่ะค่ะ เพราะอยู่ใกล้ๆ ไม่กล้าลงไปเล่นน้ำตรงที่ลึกๆ

สามคนแม่ลูก

หมูน้อยหงายหลังล้มกลิ้งซะแล้ว

วันนี้อ้อรมณ์ดีนะป้า (ถึงว่าจิ ยอมให้ถ่ายรูป 555++)

   

เหนื่อยแล้วอ่ะป้า  หิวแย้วด้วยไปหาไรกินกันเถอะ

อ้อไปละนะ  ใครจะไปก็ตามมา

กลับมาที่สวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษาอีกครั้งค่ะ  พากันมาหาอะไรกินเพราะหิวซกกันทุกคนที่สวนสาธารณะเฉลิมพระเกียรติ 84 พรรษา ต.พุมเรียง ในตอนเย็นๆผู้คนจะเยอะมาก  ที่นี่กว้างขวาง บรรายาศดีเพราะอยู่ติดชายทะเล  มีสนามเด็กเล่น มีสถานที่ออกกำลังกาย มีจักรยานให้เช่า  แถมมีอาหารวางขายที่ด้านหน้าสวนสาธารณะฯมากมาย  โดยเฉพาะถ้าเป็นอาหารทะเลวัตถุดิบที่ใช้จะสดมากและราคาไม่แพงค่ะ

บ่องตง  อ้อหิว ฝุด! ฝุด!  ขอโซ้ยยำมาม่าก่องนะ



เติมพลังเสร็จไปเล่นที่สนามเด้กเล่นกันต่ออีก  ไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย

จนตะวันใกล้จะตกดินถึงได้คิดว่าควรจะกลับบ้านกันได้แระ 

บล็อกนี้ใส่ภาพเยอะมาก ลากันห้วนๆด้วยภาพนี้เลยก็แล้วกันค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ  สวัสดีค่ะ